Przedmowa Ks. Bp. Andrea Erba, Barnabita

   Nowenna do św. Antoniego Marii Zaccaria PRZEDMOWA    W pierwszej połowie XVI wieku we Włoszech zajaśniała świetlista postać Antoniego Marii Zaccarii. Ten młody święty, pełen pasji i miłości Bożej, był wielkim reformatorem życia religijnego duchowieństwa i ludu chrześcijańskiego. Był przede wszystkim założycielem Zakonu Księży Regularnych św. Pawła zwanych Barnabitami, Sióstr Anielanek św. Pawła i Świeckich św. Pawła. Antoni Maria Zaccaria, urodzony w Cremonie we Włoszech w 1502 r., był studentem i absolwentem medycyny na Uniwersytecie w Padwie: lekarzem ciała i duszy w swoim rodzinnym mieście, żarliwym katechetą, gorliwym kapłanem w Mediolanie i nie tylko. Przez dekadę, jego apostolat charakteryzowało intensywne nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu (był promotorem czterdziestogodzinnego nabożeństwa) oraz żarliwa miłość do Krzyża i Chrystusa ukrzyżowanego (ustanowił bicie dzwonów w piątek o godzinie 15-tej na pamiątkę śmierci Jezusa). Antonim Marią kierowała niezwykła gorliwość św. Pawła, wybranego przez niego na swego mistrza i wzór na ziemi, a szczególnego patrona w niebie. Wyczerpany pracą duszpasterską Antoni Maria umiera w wieku zaledwie 36 lat, pozostawiając po sobie godne podziwu przykłady pokuty i duchowości. Nowenna ukazuje myśl ascetyczno-mistyczną św. Antoniego Marii. Tę myśl można znaleźć w jego sześciu Kazaniach i jedenastu Listach, które pozostały jego testamentem, zwierciadłem duszy i powołania misyjnego. W jego pismach rozbrzmiewa nieustanne wezwanie do świętości. Joseph Kardynał Ratzinger napisał: „Muszę też przyznać, że postać tego Świętego Antoniego Marii Zaccarii jest mi szczególnie droga, gdyż pozostaje on jedną z wielkich osobowości związanych z reformą katolicką XVI wieku (…) autentycznym, żarliwym w wierze człowiekiem Boga i Kościoła, wymagającym formatorem sumień, przewodnikiem zdolnym pociągnąć innych ku dobru i nawracać” (Antonio Montonati, Rozpalił płomień wiary, s.14,15). Podobnie jak wszyscy święci, Zaccaria jest postacią o nieprzemijającej aktualności. Spotkanie z Nim symbolizuje zaproszenie do upragnionego powrotu do wyjątkowego charyzmatu powołania, jako nieodzownego elementu prawdziwej odnowy ogłoszonej przez Sobór Watykański II. Kościół czci świętych i czci ich wizerunki. Czcząc ich imiona i pamięć, głosi cuda Chrystusa w Jego sługach i proponuje wiernym przykłady do naśladowania (Sacrosantum Concilium, 11). Święci ukazują oblicze i obecność Boga w świecie. To oni przyczyniają się do duchowego życia Kościoła na ziemi i tworzą z nami jedno mistyczne ciało. Jako przyjaciele i współdziedzice Chrystusa wstawiają się za nami. Jako nasi bracia i dobroczyńcy, uczą nas drogi do nieba (Lumen Gentium, 49-50). Antoni Maria Zaccaria zasługuje na to, by być znanym i naśladowanym w jego nauczaniu: zalicza się do kategorii kapłanów, którzy na przestrzeni wieków pozostawili wspaniały przykład świętości. Jako mistrz duchowy nadal rozpowszechnia i głosi Słowo Boże oraz naucza o „wzniosłej mądrości Jezusa Chrystusa” (liturgia 5 lipca).       Biskup Andrea M. Erba CRSP Biskup Velletri Segni, Rzym, 15 listopada 2008 Uroczystość Matki Boskiej Opatrzności